නිදාගන්න හදනකොටම ආදරේ දැනිලා..

ආදරය කියන දේ අපේ ජීවිතේට අනිවාර්යෙන්ම අවශ්‍ය දෙයක් නේ.. ඒක මනුෂ්‍යයන්ට විතරක් නෙවෙයි සියළුම සත්ත්වයන්ට පොදු දෙයක්.. අපේ ජීවිත වල එක්තරා කාල වලදී අපි එක එක ආකාරයේ ආදරයන් විඳිනවා..

http://www.elizabel.com/wp-content/uploads/2007/08/nelson-pic2.jpg

අපි ඉපදුන දවසේ ඉඳලා අපිට ලැබෙන ආදරයක් තමා දෙමවුපියන්ගේ ආදරේ.. ඒ ආදරේ තමා අපිට මුලින්ම ලැබෙන්නේ.. ඊට පස්සේ එක එක නෑදෑයන්ගෙනුත් අපිට ආදරේ ලැබෙනවා එක එක මට්ටමි වලින් අඩු වැඩි වශයෙන්..

http://gothamist.com/attachments/arts_jen/friends0807.jpg

ටිකෙන් ටික උස් මහත් වෙනකොට ඔන්න අපි පෙර පාසල් යන්න පටං ගන්නවා.. එතනදී තමා අපිට මුලින්ම පිටස්තර කෙනෙකුගේ ආදරයක් ලැබෙන්නේ.. පෙර පාසලේ ගුරුවරුන්, යාළුවන් තමයි ඒකට මුල් වෙන්නේ.. ඊ​ට පස්සේ පාසල් යන්න පටං ගත්තම අපි තවත් භාහිර සමාජයට නිරාවරණය වීම නිසා අපේ ජීවිත වලට තවත් පිරිසක් ළං වෙනවා..

ඔය විදියට එක එක කාලයන් වලදී අපේ ජීවිත වලට එක එක අය ළං වෙනවා.. ඒ සමහර ආදරයන් අපේ ජීවිත වලට ගොඩාක් සමීප වෙනවා.. ඒ අතරින් ප්‍රධානම එක තමා දෙමවුපියන්ගෙන් ලැබෙන ආදරේ.. ඊට පස්සේ විවිධ යාළුමිත්‍රයින් ගෙන් ලැබෙන ආදරේ..

http://valentinewallpapers.org/wallpaper/Key-Of-Love/

ඔහොම යනකොට එක කාලයක් එනවා අපේ ජීවිතයට එක්තරා සුවිශේෂ ආදරෙයක් ලැබෙන.. ඕනම කෙනෙක් යොවුන් වයසට එද්දී මේ වගේ ආදරයන් තමන්ගේ ජීවිතේට දැනෙන්න පටං ගන්නවා.. ගැහැණු-පිරිමි මේ හැම කෙනෙකුටම මේක පොදුයි.. ඒ අතරිනුත් සමහර ආදරයන් තියෙනවා ජීවිතේට ගොඩාක්ම සමීප වෙන ඒවා.. සමහර විට ඒවා වර්ථමානය වන විට අහිමි වෙලා තියෙන්නත් පුළුවන්.. ඒත් අපේ හදවත් වල ඒවා සදාකාළිකව රැඳෙනවා..

මේ හදිස්සියේ මෙහෙමෙ පෝස්ට් එකක් ලියන්න හිතුනේ මගේ ජීවිතේට සමීප එක්තරා ආදරයක් නිසා.. හැබැයි දැං ඒක මගේ හිතේ තියෙන එකක් විතරයි.. සමහර විට ඉස්සරත් එහෙම වෙන්න ඇති.. මම එහෙම කියන්න හේතුව තමා අපි දෙන්නා යාළු වෙලා හිටියේ නැති නිසා.. ඒකට හේතු තිබුනා.. ඒව දැං ආයෙත් ඇදල ගන්න ඕන නැති නිසා ඒ ටික අමතක කරමු.. ඒ වුනත් අපි දෙන්නා තාමත් කථාබහ කරනවා..

මේ දවස් දෙකතුනේම අපි යාළුවෝ කීපදෙනෙක් එකතු වෙලා ස්කයිප් එකෙන් කයියක් ගහ ගහ ඉන්නවා රෑ වෙනකනක්ම.. වෙනද වගේම අදත් අපි හතර පස් දෙනෙක් සෙට් වෙලා කයියක් ගහගෙන ඉඳලා කස්ටියටම නිදිමත හැදුන නිසා නිදා ගන්න සෙට් වුනා.. නිදාගන්න යන්න කලින් ජීමේල් එක ලොග් අවුට් වෙන්න හදනකොට මෙන්න ඔන්ලයින් ඉන්නවා අර මම කලින් කියපු මගේ හදවතට පුවිශේෂ වෙච්චි කෙනා..

ඒක දැක්කම නිදිමතත් ගියා.. ඉන්නව දැක්කම ඉතිං කථා නොකරත් බෑනේ.. හැබැයි එයා දැක්කේ නෑ මම ඉන්නවා.. මොකද මම ඉන්විසිබල් හිටියේ ඒ වෙලාවේ.. පස්සේ මම ඔන්ලයින් ගහිං කථා කලා.. කාලෙකින් කටහඬ ඇහුවේ නැති නිසා වොයිස් චැට් පාරකුත් දැම්මා පොඩි වෙලාවක්.. දාලා ඉවර වෙලා එයා ගියා නිදාගන්න.. මම නැවතුනා මේ බ්ලොග් පෝස්ට් එක දාන්න..

එහෙනම් මමත් යනවා නිදා ගන්න..